Weerwater

Ik ken haar al mijn hele leven. Onze moeders waren vriendinnen en wij werden dat automatisch ook. Want zo gaat dat als je kind bent. Toen de vriendschap tussen onze moeders verwaterde, bleef de onze gelukkig bestaan. Sinds een paar jaar wonen we weer bij elkaar in de stad. Aangestoken door mijn Almere-enthousiasme kwam ze deze kant op. Vandaag fietsen we langs het Weerwater en kijken we naar de skyline van onze stad. "Ik wil hier oud worden," zegt ze. Ik hoop dat haar wens in vervulling gaat. De gezondheidsklachten die ze sinds twee jaar heeft zijn ernstig en weinig hoopgevend. Hopelijk fietsen we hier over jaren weer.